" Love Rosie "

 
                   
            Rosie i Alex znają się od dzieciństwa. Gdy chłopak wyjeżdża z Dublina na studia do Ameryki, ich wieloletnią przyjaźń czekają ciężkie chwile. 

                                           
                                                            Chciałabym tylko powiedzieć, że dodam kilka bzdurek o rolach itp, a więcej się rozpisze o samym filmie, bo jest cudowny♥

                                                                   Recenzja FilmWebu 

 Ktoś mógłby powiedzieć: "ale przecież to już było setki razy!". Oczywiście miałby rację, ale to nie ma znaczenia. W historiach o miłości nie chodzi wcale o oryginalność fabuły, ale o to jak są one opowiedziane, o bohaterów i łączącą ich "chemię". To sprawia, że zrealizowanie dobrego filmu w tym gatunku jest sprawą niezwykle trudną. Wykorzystanie znanych przez wszystkich schematów tak, by całość sprawiała wrażenie świeżej, udaje się niezmiernie rzadko. "Love, Rosie" jest jednym z takich wyjątków.

                                                                                      
I znów: ktoś mógłby powiedzieć, że twórcy filmu mieli ułatwione zadanie. W końcu jest to ekranizacja światowego bestsellera. Osoby te jednak najwyraźniej nie przeczytały powieści Cecelii Ahern "Na końcu tęczy". Książka ma bowiem bardzo niefilmową formę. Składa się z listów, emaili, sms-ów, a nawet urywków informacji prasowych. Na szczęście twórcy poszli po rozum do głowy i postanowili oddać na dużym ekranie nie formę ale ducha literackiego oryginału. To zawsze jest rzeczą trudną, lecz Christianowi Ditterowi i Juliette Towhidi sztuka ta udała się nadzwyczaj dobrze.

"Love, Rosie" to opowieść o tym, że serce nie sługa. Miłość nie pojawia się na zawołanie, kiedy jest najwygodniej, lecz kiedy nadchodzi jej czas. W przypadku Rosie Dunne i Aleksa Stewarta nie bardzo się spieszyła, choć zapowiedziała się wcześnie. Przyjaciele z dzieciństwa razem wyrastali z początkowo jedynie platonicznej więzi. Ale ich niezdarność, trudność z przyznaniem się do tego, co czują, sprawiła, że nie potrafili zgrać się w czasie. Większość filmu jest więc historią tego, jak mijają się ich życiowe ścieżki. Gdy jedno z nich jest gotowe, drugie nagle jest niedostępne. 

To mógł być bardzo wzruszający melodramat, opowieść o straconych szansach na szczęście. "Love, Rosie" jest jednym z najbardziej wzruszających filmów, jakie w tym roku trafiły na polskie ekrany. Ale nie jest wcale historią smutną. Ahern, a za nią scenarzystka i reżyser "Love, Rosie", pokazują, że to, co na pierwszy rzut oka może być zmarnowanym czasem, w rzeczywistości jest niezbędne do tego, by bohaterowie dorośli do swojego przeznaczenia. Los jest nierychliwy, ale sprawiedliwy.

"Love, Rosie" ma więc mądrą i piękną myśl przewodnią. I jakże niedzisiejszą. W kulturze, w której króluje żądanie natychmiastowej gratyfikacji, przesłanie o cierpliwości, o tym, że na wszystko w życiu jest czas i miejsce, mogło mieć ono słabe szanse na przebicie się. To, że tak się nie dzieje, jest w dużej mierze zasługą fantastycznej dwójki grającej głównych bohaterów. Lily Collins i Sam Claflin tworzą przecudną parę. W łączące ich uczucie wierzy się przez cały film. Nie ma tu żadnego fałszu, brak jest scenicznego pozerstwa. Kiedy widzimy ich na ekranie, wierzymy całym sobą, że to są Rosie i Alex. Collins i Claflin mają szansę wpisać się do kanonu najwspanialszych ekranowych par. Jestem też przekonany, że "Love, Rosie" stanie się dla współczesnych widzów tym, czym w latach 90. były "Cztery wesela i pogrzeb". Tak jak dzieło Mike'a Newella, tak i obraz Dittera pozostanie z nami na lata.


                                                            Produkcja swoją premierę w Polsce miała 5 grudnia 2014 roku.  Film powstał na podstawie książki autorstwa Cecelii Ahren LOVE, ROSIE. 

  
 Rosie i Alex od dzieciństwa są nierozłączni. Życie zadaje im jednak okrutny cios: rodzice Alexa przenoszą się z Irlandii do Ameryki i chłopiec oczywiście jedzie tam razem z nimi.

Czy magiczny związek dwojga młodych ludzi przetrwa lata i tysiące kilometrów rozłąki? Czy wielka przyjaźń przerodziłaby się w coś silniejszego, gdyby okoliczności ułożyły się inaczej? Jeżeli los da im jeszcze jedną szansę, czy Rosie i Alex znajdą w sobie dość odwagi, żeby spróbować się o tym przekonać? Czy warto czekać na prawdziwą miłość? Czy każdy z nas ma swoją „drugą połówkę”?
                                                
                                                        W rolę Rossie Dunne wciela się Lily Collins, zaś w postać Alex'a Stewarta Sam Clafin. 

                                                    Moja Recenzja :) 

                               Romantyczne filmy, lub historie o rozszerzonych  wątkach miłosnych mają zazwyczaj to do siebie, że  zawsze posiadają jeden i ten sam ciągle powtarzający się scenariusz - dwójka ludzi zakochuję się w sobie, ale niestety w zaistniałej sytuacji nie mogą być ze sobą, bądź też ktoś im na to nie pozwala. Ale kto powiedział, że tak zawsze musi być? Że nie może być innej opowieści? Love, Rosie pokazuje, iż nie każda historia o miłości musi zaczynać się tak samo. 
            Czy przyjaźń damsko - męska jest możliwa w dzisiejszych czasach? Czy prędzej, lub później nabierze większego znaczenia? To właśnie ten film powinien udzielić nam odpowiedzi na to nurtujące pytanie. 
       Zadziwił mnie mocno i jednocześnie uszczęśliwił cały ten wątek tak zwany, oraz relacje między głównymi bohaterami, które bywają nadto komiczne. Sam fakt, że Rosie i Alex są przyjaciółmi jest zadziwiający, znając się tyle lat nie powstało między nimi coś... miłosnego? Wszystko zmienia jedna, jedyna rzecz- wyjazd Alex'a, który działa na Rosie jak kubeł zimnej wody. Czy taka wieloletnia przyjaźń przetrwa przez tak trwałą rozłąkę? 
                       
                                       Historia o miłości, która utrudnia życie.... 


                                                        Jak to jest kiedy przyjaźnisz się z chłopakiem na, którym niesamowicie ci zależy z , który tak długo się już znasz, a on pewnego dnia wylatuje na drugi koniec świata, tam spotyka inną dziewczynę. 
            Jak to jest kiedy przyjaźnisz się z dziewczyną na, której niesamowicie ci zależy z, którą tak długo się już znasz, a ona nagle spotyka się z innym? 

                                         Czy taka przyjaźń jest warta przetrwania? Czy zazdrość zwycięży? A może siła przyjaźni jest tym razem nie do przebicia? 

                                             ROSSIE&ALEX